На экстрэмальную (фота, на жаль, не можа поўнасцю перадаць гэта), аблюбаваную многімі крутую гару, што ля Рэчак, людзі прыязджаюць за вострымі адчуваннямі, за адрэналінам, а ад’язджаюць, здараецца, з ранамі ды пераломамі. Гадоў колькі назад тут атрымала сур’ёзную траўму пазваночніка, якая дае пра сябе знаць і зараз, адна знаёмая маладзіца. Яшчэ адной кабеце ўжо старэйшага ўзросту пашанцавала — ляцела з гары ў дрэва, аднак, на шчасце, абышлося без дапамогі ўрачоў. І вось — сёлетняе здарэнне: жанчына з гэтай гары трапіла ў бальніцу з чэрапна-мазгавой траўмай і пераломамі. Такія вось невясёлыя вынікі такога, здавалася б, вясёлага і карыснага адпачынку. А ўсё з-за таго, што нярэдка мы пераацэньваем свае магчымасці, не зважаем на небяспеку, не бачым відавочнага. І, галоўнае, забываемся, што на нас глядзяць дзеці. Ці навучылі мы іх правілам бяспекі ў час зімовых гульняў? Як сведчыць невясёлая статыстыка, сцвярджальны адказ могуць даць не ўсе…
Ірына БУДЗЬКО/ фота аўтара
