Па добрай шматгадовай традыцыі першая тысяча тон намалочанага збожжа –
у камбайнавага экіпажа ААТ «Нарачанскія зоры». Сёлета, як і ў папярэднія гады, спіс перадавікоў-тысячнікаў раёна адкрылі вядомыя ў нас Аляксандр і Мікалай Гарэлікі.
Павіншаваць знакамітых камбайнераў «Нарачанскіх зораў» з важнай падзеяй у мінулую сераду прыехалі старшыня раённага выканаўчага камітэта Алег Бегунец, першы намеснік старшыні райвыканкама – начальнік упраўлення па сельскай гаспадарцы і харчаванні райвыканкама Анатоль Завацкі, старшыня райкама прафсаюза работнікаў аграпрамысловага комплексу Аляксандр Брыль, кіраўнік гаспадаркі Генадзь Кучко і галоўны аграном Віктар Драчылоўскі.
На дзень нашай сустрэчы (29 ліпеня-аўт.) у гаспадарцы ўжо было ўбрана больш за трыццаць працэнтаў збожжавых, і здабыткі жніва радуюць. Так, як адзначыў Віктар Драчылоўскі, ураджайнасць ячменю, які ўжо ўвесь убраны, склала 56 цэнтнераў з гектара, трыцікале, што на дзень сустрэчы ўбіраўся, – 55 цэнтнераў з гектара. Што і казаць, лічбы ўражваюць, хоць для «…зораў» яны – норма.
«Лексіён» Гарэлікаў мы засталі за звыклай справай – бацька і сын убіралі трыцікале непадалёк ад Бараўцаў. На працягу многіх гадоў гэты сямейны экіпаж нязменна ў лідарах на жніве. Гадоў некалькі назад змянілася хіба што адно – бацьку, Мікалая Аркадзьевіча, на месцы галоўнага камбайнера памяняў сын Аляксандр, які доўгія гады быў памочнікам у экіпажы. Месцамі памяняліся, ды на выніках працы Гарэлікаў гэта ніяк не адбілася – як былі ў лідарах, так і застаюцца.
З цёплымі словамі да тысячнікаў звярнуўся Алег Бегунец. Ён падзякаваў хлебаробам за іх шчырую працу, за высокія ў ёй дасягненні, якія бацька і сын штогод дэманструюць на жніве, уручыў падзячныя лісты. І неяк асабліва цёпла прагучалі пажаданні старшыні райвыканкама не толькі далейшага плёну, але і самага галоўнага для кожнага чалавека – спакойнай і бяспечнай працы і моцнага здароўя.
Ад імя раённага прафсаюза работнікаў АПК да працаўнікоў звярнуўся Аляксандр Брыль, які, падзякаваўшы за дасягненні ў працы, уручыў камбайнерам падарункі – гадзіннікі. А кіраўнік гаспадаркі Генадзь Кучко, шчыра павіншаваўшы Гарэлікаў, заахвоціў іх матэрыяльна, што, згадзіцеся, немалаважна і стымулюе на дасягненне новых вышынь.
Калі кароценькая ўрачыстасць на полі закончылася, я, ідучы да машыны, звярнула ўвагу на зялёную мяжу, якая нібыта дзеліць поле напалам. На жоўтым фоне гэта зялёная рыска адразу кідаецца ў вочы.
– А гэта проса, – адказаў на маё пытанне Віктар Драчылоўскі. – Тут раней была дарога. Пакінулі б яе – зарастала б пустазеллем. Мы пасеялі тут проса, і цяпер падвойная карысць: і пустазелля няма, і маем што падкасіць для жывёлы.
Здавалася б, дробязь. А вось жа нават у іх, у гэтакіх дробязях, бачацца гаспадарлівасць, сялянскі разлік, мудры падыход да справы і неабыякавасць. Менавіта гэта, як паказвае жыццё, і з’яўляецца складаемымі поспеху ў любой справе.
Далей мы ўзялі курс на Рускае Сяло, дзе ў гэты дзень убіраў пшаніцу на сваім «Палессі-1218» яшчэ адзін знакаміты сямейны экіпаж – Андрэй Іванавіч і Павел Садоўскія. Сёлетняе жніво яны пачалі з рапсу, а цяпер вось узяліся за пшаніцу. Працавітая дынастыя Садоўскіх таксама добра вядомая ў раёне і штогод дэманструе высокія дасягненні ў працы. Думаецца, бацька з сынам хутка папоўняць кагорту тысячнікаў. Плёну ў працы пажадалі ім і прадстаўнікі ўлады, якія сардэчна падзякавалі камбайнерам і падарункі.
У «Нарачанскіх зорах» жніво ў самым разгары. Неўзабаве, калі будзе спрыяць надвор’е, будзе зроблена палова важнейшай справы, а там, глядзіш, і яе заканчэнне. Тэмпы ўзяты належныя, настрой у працаўнікоў жніва аптымістычны, справа спорыцца, здабыткі радуюць. А што яшчэ трэба?
Ірына БУДЗЬКО/Фота аўтара
