У разгары ягадны сезон. Цяпер у лес не трапіў хіба што самы заняты або хворы. Хтосьці прыходзіць сюды каб нарыхтаваць суніц ды чарніц для сваёй сям’і, іншыя актыўна збіраюць ягады для здачы. І тых, і другіх не са слоў разумею: штолета збіраем ягады на зіму сваёй сям’ёй, быў час, калі і здавалі. Так ці інакш, але заўсёды адпраўляліся ў лес з вядзерцам і без ніякіх там «камбайнаў-грабілак», што рвуць сваімі «зубамі» ўсё без разбору…
На днях у рэдакцыю патэлефанавалі жанчыны з Касцяневіцкага сельсавета.
– Мы лічым, што вельмі рана дазволілі прымаць чарніцы ад насельніцтва, – падзяліліся яны. – Самі збіраем ягады і бачым, як некаторыя вераломна рабуюць ягаднікі – рвуць камбайнамі і зялёныя ягады і лісце. Затым вёдрамі вязуць здаваць. А ў тых вёдрах – палова зелені ды лісця. Нейкая ж бабулька прынясе вядзерца спелых, чысценькіх чарніц, якія сабрала з такімі намаганнямі. Крыўдна, што і ў адных, і ў другой вітамінную прадукцыю прымуць за адну і тую ж цану. А чаму б не падыходзіць да справы разумна: спелыя і чыстыя ягады – за адну цану; зялёныя, неперабраныя, з-пад «камбайна» – напалову дзешавей. Тады б, можа, думалі і меней псавалі…
Мне здаецца, жанчыны разважаюць слушна. А што думаюць на гэты конт нарыхтоўшчыкі? Так, у Касцяневічах дарункі лесу прымае нарыхтоўшчыца раённага спажывецкага таварыства Лідзія Вансовіч. Я перадала ёй тое, пра што мне гаварылі жанчыны па тэлефоне.
– Поўнасцю з імі згодна, – падтрымала Лідзія Барысаўна. – Было б правільна, каб і сапраўды за чыстыя, спелыя, сабраныя рукамі ягады цана была вышэйшая, чым за тыя, якія рвуць рознымі там прыстасаваннямі. У кожнага нармальнага чалавека душа баліць, калі бачыць, як вынішчаюцца ягаднікі, зусім зялёныя ягады. Я, дарэчы, такіх і не прымала, у мяне нарыхтаваны толькі спелыя і чыстыя чарніцы. І з тэрмінамі прыёмкі, лічу, трэба разабрацца, яго трэба назначаць тады, калі ягады ўжо спелыя.
Кожны раз, калі бываем у лесе, мая матуля, збіраючы ягады, паўтарае:
– Вось жа так дае Бог, што і не сее іх ніхто, не палівае, а растуць для людзей…
Так, чарадзей-лес частуе нас сваімі дарункамі, а некага і выручае ў цяжкую хвіліну, як клапатлівы бацька. Толькі вось не ўсе «дзеці» гэта цэняць…
Ірына БУДЗЬКО
Чем же еще тетям из сельсовета заняться, как не обсудить других. Значит, бабулька, собиравшая ягоды руками, трудилась, а с комбайном — прям сами ягоды туда падают. А задайте вопрос вышестоящим, почему люди отчаянно дерут ягоды. Открыть секрет? Денег у людей нет. Стыдно о таких вещах говорить, все и так всё сами понимают….»Затым вёдрамі вязуць здаваць» — зависть — страшное дело. И противоречат себе же — «Крыўдна, што і ў адных, і ў другой вітамінную прадукцыю прымуць за адну і тую ж цану». Сами сдают, а на других говорят. Что ж, сделайте вывод сами, печально….
Лидия Борисовна, а сколько Вы заработаете, если люди будут собирать ягоды руками?