60 гадоў споўнілася Крывасельскаму сельскаму Дому культуры, які на працягу 36 гадоў узначальвае Алена Шаблыка.
Бягучы год для крывасельскіх творчых людзей адметны – споўнілася шэсцьдзясят гадоў, як у вёсцы адкрыўся сельскі клуб, які з 2008 года за высокія паказчыкі ў працы перайменаваны ў Дом культуры. На працягу трыццаці шасці гадоў установай загадвае мясцовая жыхарка Алена Шаблыка.
– У мяне і варыянтаў іншых не было, як працаваць ва ўстанове культуры, – з усмешкай падзялілася Алена Мікалаеўна. – Мама мая, Надзея Макараўна Герасімовіч, усё жыццё адпрацавала ў бібліятэцы і вельмі часта падмяняла і загадчыка клуба, тата, Мікалай Фаміч, быў музыкам, іграў на акардэоне і двухрадцы, выступаў на канцэртах. З маленства я была пры клубе, ведала пра клопаты сельскіх культработнікаў. На гэтым, можна сказаць, і вырасла. Ды і сама з дзяцінства выходзіла на сцэну, чытала вершы. З таго часу захавалася тое пачуццё адказнасці, калі выступаеш перад людзьмі, якіх добра ведаеш, і яны цябе – таксама. Тут ужо нельга пакрывіць душой…
Усё ў Крывасельскім Доме культуры нагадвае пра нашы агульныя карані, таленавітых продкаў, што перадалі свае ўменні новым пакаленням: і прыгожыя налічнікі на вокнах, і саламяныя павукі, вышываныя настольнікі і карціны, прыгожыя работы з саломкі, бісеру, падручнага матэрыялу.
– Сёння асноўны накірунак у нашай дзейнасці – дэкаратыўнапрыкладная творчасць, – расказала Алена Мікалаеўна. – Разам са мной без малога трыццаць гадоў працуе майстар па саломапляценні Ірына Станкевіч, творчая майстрыха і абаяльная жанчына. Мы з ёй, бібліятэкар Людміла Ракецкая ды наш нязменны музычны акампаніятар Вольга Кажура – гэта і ёсць той касцяк, вакол якога аб’ядноўваюцца таленавітыя і нераўнадушныя людзі, якія любяць свой край, шануюць нашу мінуўшчыну.
Сёлетні юбілейны год, адзначыла Алена Мікалаеўна, добра складваецца для ўстановы культуры: выкананы план платных паслуг, ёсць перамогі ў конкурсах і акцыях. Так, крывасельскія культработнікі і юныя наведвальнікі ўстановы ўдзельнічалі ў абласным дзіцячым конкурсе «Калыска талентаў», дзе работы юных былі высока ацэнены: дыплом першай ступені атрымала Наташа Запуняка за выстаўку хатніх работ з саломкі, а Паліна Путро – дыплом другой ступені за работы з бісеру. Яшчэ адна юная наведвальніца Дома культуры Даша Мікуліч прыняла ўдзел у інтэрактыўным конкурсе і атрымала дыплом трэцяй ступені за сваю работу – намітку.
Асобная тэма для сельскіх культработнікаў – святы вёсак свайго сельсавета. Гэта, на думку Алены Шаблыка, вельмі важныя і патрэбныя людзям мерапрыемствы, якія збіраюць вяскоўцаў разам, вяртаюць у нашу агульную гісторыю, ушаноўваюць заслужаных і працавітых і, што самае галоўнае, – аб’ядноўваюць, уносяць у жыццё новыя фарбы.
Сельскі Дом культуры. На думку Алены Шаблыка, якая аддала працы ў ім без малога чатыры дзясяткі гадоў, ён павінен заўсёды заставацца тым месцам, дзе можна адпачыць душой, раскрыцца ў творчым плане, а то проста хоць на нейкі час адысці ад штодзённых клопатаў. Бо не хлебам жа адзіным жывы чалавек.
Ірына БУДЗЬКО/Фота Сяргея ГАНЧАРА
