Адвечнымі земляробскімі клопатамі жывуць сёння аграрыі Вілейшчыны. Сярод іх – і калектыў дзяржаўнай сельскагаспадарчай установы «Вілейская сортавыпрабавальная станцыя», дзе мы на днях пабывалі.
Назва гэтай ўстановы гаворыць сама за сябе. Кожны разумее, што адна з галоўных задач, якія стаяць перад калектывам – выпрабаванне сартоў, створаных у навукова-даследчых установах, для таго, каб як мага лепш, з большай аддачай выкарыстоўваць гэтыя дасягненні селекцыі. Даць сартам і гібрыдам сельгаскультур, якія выпрабоўваюцца, усебаковую, аб’ектыўную і дакладную ацэнку, адабраць найбольш ураджайныя і каштоўныя па якасці і іншых характарыстыках для іх раянавання і ўкаранення ў вытворчасць – вось галоўная задача, якая стаіць перад дзяржаўным сортавыпрабаваннем. У тым ліку і перад калектывам дзяржаўнай сельскагаспадарчай установы «Вілейская сортавыпрабавальная станцыя» дзе, акрамя вышэйназванага, займаюцца вытворчасцю сельскагаспадарчай прадукцыі і з’яўляюцца вытворцам элітнага насення зерневых і зернебабовых культур, рапсу, бульбы, а таксама жывёлагадоўляй.
У гэтыя апошні дні мая сортавыпрабавальная станцыя жыве звыклымі для ўсіх працаўнікоў аграпрамысловага комплексу клопатамі. Сяўба, догляд пасеваў, падрыхтоўка да нарыхтоўкі кармоў – гэта галоўныя пытанні, якія мы закранулі ў гутарцы з кіраўніком установы Іванам Пяшко. Мой суразмоўца падрабязна расказаў, якімі культурамі заняты землі сортавыпрабавальнай станцыі (а гэта 600 гектараў). З азімых зерневых тут пасеяна 80 гектараў жыта, 60 гектараў трыцікале, 40 – рапсу, 20 – свірэпіцы, 2 гектары пшаніцы ў пітомніку размнажэння. Ёсць і яравыя культуры: ячмень пасеяны на 65 гектарах, проса – на 8 гектарах, 2 гектары трыцікале ў пітомніку размнажэння. 90 гектараў заняты адналетнімі травамі, 43 – бабовымі, 50 – кукурузай, 10 – бульбай. Астатнія гектары пад лугавымі ўгоддзямі.
– Усё, што пасеяна, старанна даглядаем, каб у свой час сабраць і захаваць вырашчанае, – зазначыў Іван Якаўлевіч. – Цяпер выконваюцца ўсе мерапрыемствы па догляду зерневых. Ёсць шэраг шкоднікаў, хвароб, пустазелля, ад чаго трэба граматна і своечасова абараніць культуры. Гербіцыдная апрацоўка азімых і яравых зерневых праведзена, цяпер ахоўваем азімыя ад хвароб, рыхтуемся да гербіцыднай апрацоўкі кукурузы і бульбы. А там на падыходзе і апрацоўка высокадаходнай культуры – рапсу, якую плануем правесці ў канцы яго цвіцення.
Расказаў кіраўнік сортавыпрабавальнай станцыі і пра іншыя важныя работы, якімі жыве сёння калектыў установы. Так, тут актыўна рыхтуюцца да пачатку нарыхтоўкі кармоў, якая вось-вось разгорнецца. А каб прайшла яна без збояў, трэба старанна падрыхтаваць да работы ўсю корманарыхтоўчую тэхніку. І гэта ў сортавыпрабавальнай станцыі робіцца.
– Актыўна ідуць работы па перазалужэнні, праводзім дэманстрацыйныя доследы кукурузы, – расказаў Іван Пяшко. – Ужо зараз узяліся рыхтаваць складскія памяшканні да прадстаячага прыёму збожжа. Праводзім, дзе трэба, рэканструкцыю, дэзінфіцыруем, каб надзейна захаваць будучае насенне.
Расказаўшы пра сённяшнія клопаты, Іван Якаўлевіч загаварыў пра галоўнае – пра людзей, якія сумленна працуюць у калектыве. Гэта на іх, старанных і адказных сваёй справе, усё і трымаецца, падкрэсліў кіраўнік. А яно так і ёсць, і не намі сказана, што кадры вырашаюць усё. Нахай сабе і кажуць іншы раз, што незамянімых людзей няма, аднак ёсць надзейныя спецыялісты, прафесіяналы сваёй справы, без якіх ужо нават і не ўяўляецца той ці іншы калектыў. Ёсць такія людзі і ў сортавыпрабавальнай станцыі. Асабліва цёпла і з удзячнасцю гаварыў Іван Пяшко пра механізатара Міхаіла Быкава, які працуе тут больш за дваццаць гадоў. Прафесіянал, які ўкладвае ў працу ўсе свае веды і сілы і да выканання любога задання, здавалася б, самага простага, заўсёды адносіцца вельмі адказна і сур’ёзна.
– Сёння Міхаіл Васільевіч заняты на ахоўных мерапрыемствах азімых зерневых – апырсквае іх ад хвароб, – расказаў Іван Якаўлевіч. – Для якаснага ўнясення прэпаратаў і іх належнага ўздзеяння мы ў мінулым годзе набылі сучасны апырсквальнік са спадарожнікавай сістэмай навігацыі і з сучаснай камп’ютарнай сістэмай кіравання. На гэтай тэхніцы і працуе Міхаіл Быкаў. Хацелася б адзначыць і яшчэ дваіх нашых механізатараў – Івана Навойчыка, ён зараз рыхтуе да працы касілку, і Яўгена Урбана, які будзе ў нас заняты на нарыхтоўцы кармоў. Гэта людзі, з якімі прыемна працаваць, бо заўсёды ведаеш, што любое заданне яны выканаюць якасна і ў тэрмін.
Пакідаючы сортавыпрабавальную станцыю, мы праехалі ля палеткаў, дзе жоўтым пахучым дываном раскінуўся рапс і дзе, чуйныя на цяпло, дружна пацягнуліся ўгору азімыя зерневыя. Тут на жытнёвым полі і сустрэлі Міхаіла Быкава. Перадавы механізатар старанна рабіў сваю штодзённую справу, і без слоў было зразумела, што яна яму па душы. Толькі на хвілінку прыпыніўся ён ля дарогі, дзе мы стаялі, каб абмеркаваць з кіраўніком нейкія вытворчыя пытанні. На маё пытанне пра настрой і працу перадавы механізатар весела адказаў, што ўсё нармальна і спраў у іх, аграрыяў, многа. Так было, будзе, бо на дварэ – вясна з яе клопатамі і надзеямі. Гэта пра яе кажуць у народзе: папрацуй вясной – не будзеш галодным зімой. Вось і ўвесь сакрэт і высокае прадназначэнне няпростай хлебаробскай справы.
Ірына БУДЗЬКО/Фота аўтара
